බැස යන ඉරේ හැන්දෑව
අපුරු සිතුවමක් වගේලු
වැස්සට ලන්වුන අහස
කවියෙකු මුල පිරුමක්ලු
පුංචි නංගිගේ සුදු මුණ
සුදු හඳ හාමි තරමටම ලස්සනලු
වැල් ඇඳ උඩ ඉදං
මගේ අත අල්ලාන
නුඹ කීවා මතකයි
තාත්තේ...
කිසිදාක මා නොදුටු
ලොවේ අසිරිය
දුටුවා ඔබේ දෙනෙතින්
මවන්නට ලොවේ සිරි
මගේ හද සිතුවමේ
නුඹ මුවින් ගිලිහි ගිය
වදන් පොත් සිය ගනන්
පියවූ දා පටන් ඒ යුග නුවන්
නුඹ මැවූ ලෝකයේ
හුන් තැනම මා තවම ....
අපුරු සිතුවමක් වගේලු
වැස්සට ලන්වුන අහස
කවියෙකු මුල පිරුමක්ලු
පුංචි නංගිගේ සුදු මුණ
සුදු හඳ හාමි තරමටම ලස්සනලු
වැල් ඇඳ උඩ ඉදං
නුඹ කීවා මතකයි
තාත්තේ...
කිසිදාක මා නොදුටු
ලොවේ අසිරිය
දුටුවා ඔබේ දෙනෙතින්
මවන්නට ලොවේ සිරි
මගේ හද සිතුවමේ
නුඹ මුවින් ගිලිහි ගිය
වදන් පොත් සිය ගනන්
පියවූ දා පටන් ඒ යුග නුවන්
නුඹ මැවූ ලෝකයේ
හුන් තැනම මා තවම ....
No comments:
Post a Comment