කාගෙ වරදද?????

 කිරිසුවඳ මුවගිනුත්  නොයන්නට ඇත...
මවු ඇකයේ උනුහුමට පිටුපාන්නද විය ...
එක හිතෙන් කළ ශිල්ප හරින්නට විය...
කිරිකෝඩු පෙම් දමක බැඳෙන්නට විය...

සියලු දෑ පසෙක ලා රකින්නට විය ...
ප්‍රේමයම  ජීවිතය බව හඟින්නට විය ...
මවුපියන් සෝ ගඟක හෙලන්නට විය...
ඇය ඔහුගේ පැල්පතේ රැජින විය...

දින  දසුන පුරුදු ලෙස ගෙවෙන්නට විය...
අගහිඟ ය ජීවිතය වෙලන්නට විය ....
කිරුළ දැරු කුමරුන් ද නොරිසි විය...
පෑල දොර තහනමට විවර විය...

බඩ වියත රකින්නට හිමිට විය...
ගැරහුම්ද ඒ සමග නොඅඩු විය...
ඔහු දිවිය කඳුළකට උරුම විය...
ඇය යළිත් තවකෙකුගේ රැජින විය...