නුඹේ ළෙන්ගතුකම
වීය සවියක්
හුරුපුරුදු
මකා ගන්නට නුහුරු තනිකම
බිඳෙන් බිඳ ගොඩනැගුණ
ඒ සොඳුරු මිතුදම
ගිලිහෙද්දි
බලා වුණි
නිසොල්මන්ව
පසක් කර ගත නොහී
මා නුඹට කළ වරද
දරාගන්නට තිබිණි
නොවිනිනම් ළෙන්ගතුකමක්
ම කෙරේ නුඹ නමට ....
එතැන් සිට තවම මම
වෙර දරමි
වටහ ගන්නට
නුඹේ වෙනස
No comments:
Post a Comment